ನನ್ನನ್ನು ಗಲಿಬಿಲಿಗೊಳಿಸುವ ಮತ್ತೊಂದು ಘಟನೆ ನಡೆದಿತ್ತು. ಒಂದು ದಿನ ನನ್ನ ಪರಿಚಯದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರು, ರಾತ್ರಿ 1 ಗಂಟೆಯ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ವಿಡಿಯೋ ಕರೆ ಮಾಡಿದರು. “ನಿನ್ನ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ದೀಪ ಏಕೆ ಆರಿಸಲಾಗಿದೆ, ಅದನ್ನು ಆನ್ ಮಾಡು, ಕೊರೋನಾ ಸೋಂಕು ತಗುಲಿರುವವರು ಹೇಗಿರುತ್ತಾರೆ ನಾನು ನೋಡಬೇಕು ” ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನನಗೆ ನಿಜಕ್ಕೂ ಗಾಬರಿಯಾಯಿತು.

ಇಡೀ ರಾತ್ರಿ ನಿದ್ರೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ನಿಮಗೆ ಕೋವಿಡ್-19 ಪಾಸಿಟಿವ್ ಇರುವವರು ಪರಿಚಯವಿದ್ದರೆ ಅವರ ಹತ್ತಿರ ಹೀಗೆ ಹಗುರವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬೇಡಿ. ವೈರಾಣುವಿನಿಂದ ಸತ್ತವರ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡಬೇಡಿ. ಅವರಿಗೆ ಪ್ರೇರಣೆ, ಬೆಂಬಲ ಮತ್ತು ಅನುಕಂಪ ತೋರುವ ಸಮಯ ಇದು. ನೀವು ಇಂತಹ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಎದುರಿಸುವಾಗ ಪದೇಪದೇ ಗಾಬರಿಯಾಗುವುದು ಸಹಜ. ನಿಮ್ಮನ್ನು ಕಾಣಲು ಅಥವಾ ನಿಮ್ಮೊಡನೆ ಮಾತನಾಡಲು ಬರುವವರೂ ಗಾಬರಿ ಹುಟ್ಟಿಸುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಕೋಣೆಗೆ ಹೋಗುವವರೆಗೂ ನನ್ನ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸಿರಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ನನಗೆ ಹೊರಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಏನಾಗುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವ ಚಿಂತೆ ಶುರುವಾಯಿತು. ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ದ್ವೇಷದ ಸಂದೇಶಗಳನ್ನೇ ನೋಡಿದೆನೇ ಹೊರತು ಮತ್ತೇನೂ ಸಹಾಯಕವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಆಗ ನನಗೆ ನಾನು ಕುಸಿದುಹೋಗುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎನಿಸಿತ್ತು. ತಲೆನೋವು ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು, ಗಂಟಲು ಕೆರೆತ ಶುರುವಾಯಿತು. ಆಗ ನನಗೆ, ನಾನು ಇವೆಲ್ಲದರಿಂದ ದೂರವಾಗಬೇಕು ಎನಿಸಿತು. ನನ್ನ ತೊಂದರೆಗಳು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುವಂತೆ, ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ನನ್ನ ಆರೋಗ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಮನೆಯ ಮಾಲೀಕನಿಗೆ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಿದ ಕೂಡಲೇ, ಅವನು ನನಗೆ ಬೇರೆ ಮನೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಒತ್ತಾಯಿಸತೊಡಗಿದ.

ಇವೆಲ್ಲ ಘಟನೆಗಳಿಂದ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೇ ನಾಚಿಕೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಇದು ಒಂದು ರೀತಿ ತಮಾಷೆ ಎನಿಸಿದ್ದೂ ಹೌದು. ನಾವು ಒಂದು ವೈರಾಣು ಕುರಿತು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಇಲ್ಲಿ ನೈತಿಕತೆಯ ಪ್ರಶ್ನೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ನಾವು ಪರಸ್ಪರ ದೂಷಿಸುತ್ತಾ ದ್ವೇಷ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಾನು ನನ್ನ ಅನುಭವವನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳಲು ಬಯಸಿದೆ. ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯ ಮುಖ್ಯ. ಇತರರಲ್ಲಿ ನಾಚಿಕೆ ಹುಟ್ಟಿಸುವಂತೆ, ಅಪಮಾನ ಉಂಟಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದರೆ ಏನೂ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ದೈಹಿಕ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯವಾಗುವುದೇ ಅಲ್ಲದೆ, ಆರ್ಥಿಕ ಕುಸಿತವೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದು ಸಾಲದೆಂಬಂತೆ ಭಾವಾವೇಶದಿಂದ ಮಾನಸಿಕ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಅಪಾಯ ಉಂಟುಮಾಡಿದರೆ ಯಾರಿಗೆ ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತದೆ ? ನಿಮ್ಮ ಭಯದ ಹೊರತಾಗಿಯೂ ನೀವು ಆರೋಗ್ಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಯನ್ನು ನಂಬಬೇಕು. ಅವರು ಅವರ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ನೀವು ನಿಮ್ಮ ಹಾಗೂ ನಿಮ್ಮ ಕುಟುಂಬದವರ ಕಾಳಜಿ ವಹಿಸಿ. ಈಗ ನಿಯಮಗಳು ಕಠಿಣ ಎನಿಸಬಹುದು ಆದರೆ ಆರೋಗ್ಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿ ತಮ್ಮ ಕೈಲಾದಷ್ಟೂ ಶ್ರಮ ಪಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನನ್ನ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ವಾಸ ಕೊನೆಯಾಗಿದೆ. ನಾವು ಕೋವಿಡ್-19ರಿಂದ ಪಾರಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ಎಲ್ಲೆಡೆಯೂ ನಾವು ದಯೆ, ಕರುಣೆಯನ್ನು ಕಾಣುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಹಾಗೆಯೇ ದ್ವೇಷ, ಕಠೋರ ವರ್ತನೆಯನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಮತ್ತು ಅವರು ಎನ್ನುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ರೀತಿಯ ವರ್ತನೆಯಿಂದ ಆರೋಗ್ಯ ಸಿಬ್ಬಂದಿಗೆ ಏನೂ ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾವು ತಪ್ಪು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಅರಿವು ನಮಗಿರಬೇಕು. ಈ ಬಿಕ್ಕಟ್ಟು ಪರಿಹರಿಸಲು ಒಗ್ಗಟ್ಟಿನಿಂದ ಮುನ್ನಡೆಯಬೇಕು.

ಜಯಂತ ಕಾಯ್ಕಿಣಿ

ವೈಟ್ ಸ್ವಾನ್ ಫೌಂಡೇಶನ್